Na czym polega terapia NeuroTaktylna MNRI® i dla kogo jest przeznaczona?

Nazwa terapii pochodzi od łacińskich słów neurosis (układ nerwowy) oraz tactilis (dotykowy), co podkreśla istotę tej metody – stymulację receptorów czuciowych poprzez bodźce dotykowe w celu aktywowania procesów nerwowych, które regulują funkcjonowanie organizmu na wielu poziomach.

Dotyk jest pierwszym zmysłem, który rozwija się jeszcze w okresie prenatalnym. Już w łonie matki dziecko reaguje na bodźce dotykowe, a po narodzinach dotyk staje się głównym kanałem komunikacji i regulacji emocji. Właściwe działanie zmysłu dotyku wpływa na rozwój funkcji mózgowych, aktywność ruchową, kształtowanie się emocji, zdolności poznawcze, a także na budowanie poczucia bezpieczeństwa i relacji społecznych.

Zaburzenia w odbiorze dotyku – zarówno w postaci nadwrażliwości, jak i niedowrażliwości – mogą powodować trudności w codziennym funkcjonowaniu. Wpływają one nie tylko na reakcje sensoryczne dziecka, ale również na jego zachowanie, sposób uczenia się, relacje z innymi oraz zdolność do adaptacji w zmieniającym się otoczeniu.

Terapia NeuroTaktylna polega na precyzyjnej stymulacji skóry, mięśni oraz powięzi w celu aktywowania receptorów czucia powierzchownego i głębokiego. Dzięki temu możliwa jest poprawa komunikacji między układem obwodowym a ośrodkowym układem nerwowym. Działania terapeutyczne są prowadzone w sposób dostosowany do indywidualnych potrzeb pacjenta, a zastosowane techniki mają charakter niezwykle delikatny, choć zarazem skuteczny.

Głównym celem terapii jest przywrócenie równowagi w przetwarzaniu bodźców czuciowych, poprawa regulacji emocjonalnej, obniżenie poziomu stresu, a także wsparcie dla funkcji ruchowych i poznawczych. Terapia oddziałuje zarówno na funkcje neurologiczne, jak i na układy współpracujące z układem nerwowym, takie jak układ hormonalny, limfatyczny czy immunologiczny.

Zaburzenia w odbiorze informacji czuciowej mogą mieć dwie przeciwstawne formy – hipofunkcję i hiperfunkcję. Hipofunkcja, czyli obniżona wrażliwość, to stan, w którym dziecko nie reaguje adekwatnie na bodźce. Może nie odczuwać bólu, mieć trudność z oceną siły nacisku, być niezgrabne ruchowo lub nadmiernie poszukiwać intensywnych doznań fizycznych – często poprzez prowokacje, dotykanie innych osób, a także silną potrzebę ruchu. Tego typu dzieci bywają postrzegane jako „niesforne” lub „nieuważne”, choć ich zachowanie wynika z nieprawidłowego działania systemu sensorycznego, który nie dostarcza im wystarczających informacji o ciele i otoczeniu.

Z kolei hiperfunkcja, czyli nadwrażliwość dotykowa, objawia się intensywnymi reakcjami na nawet najmniejsze bodźce. Dzieci z tą trudnością mogą nie lubić być dotykane, unikać kontaktu fizycznego, reagować płaczem lub agresją na próbę przytulenia, być rozdrażnione, wycofane lub pobudliwe. W ich przypadku nawet delikatne doznania mogą wywoływać poczucie zagrożenia. Często mają trudności z koncentracją, cierpią na zaburzenia snu, przejawiają lęki i trudności emocjonalne.

Terapia NeuroTaktylna dr Svetlany Masgutovej opiera się na specjalistycznych technikach dotykowych – masażu, głaskaniu, ucisku czy delikatnym rozciąganiu tkanek. Stosowane techniki są ukierunkowane na różne warstwy skóry oraz głębsze struktury, takie jak powięzi, mięśnie i ścięgna. Działania terapeuty są ukierunkowane nie tylko na korekcję odbioru bodźców, ale również na poprawę interakcji między strukturami ciała – skórą, mięśniami i układem kostnym.

W zależności od rodzaju zaburzenia oraz wieku pacjenta, terapeuta może dostosować formę dotyku – jego intensywność, tempo, kierunek oraz długość trwania. Celem jest nie tylko poprawa przetwarzania bodźców dotykowych, ale również redukcja napięcia mięśniowego, pobudzenie neuroplastyczności mózgu oraz ułatwienie regulacji emocjonalnej.

Terapia ta wpływa wielowymiarowo na funkcjonowanie organizmu. Działa na poziomie układu nerwowego, wspierając jego integrację i odbudowę osłabionych funkcji, a także wpływa korzystnie na odporność, gospodarkę hormonalną oraz mechanizmy samoregulacyjne ciała. Może poprawić koncentrację, sen, funkcje motoryczne, a także zmniejszyć napięcia emocjonalne i stres. Jest często stosowana jako element szerszej terapii u dzieci z trudnościami neurorozwojowymi lub sensorycznymi.

Terapia NeuroTaktylna może być stosowana zarówno u dzieci, jak i dorosłych, jednak szczególnie dobre rezultaty przynosi w przypadku pacjentów we wczesnym etapie rozwoju. Terapia NeuroTaktylna pomaga dzieciom z zaburzeniami integracji sensorycznej, trudnościami emocjonalnymi, ADHD, autyzmem, porażeniem mózgowym, opóźnieniem rozwoju mowy i funkcji poznawczych. Skutecznie wspiera dzieci z problemami szkolnymi, zachowaniami agresywnymi, lękami, fobiami czy wycofaniem społecznym.

Dzięki odpowiedniemu dostosowaniu technik i łagodnemu charakterowi pracy, terapia jest bezpieczna i może być z powodzeniem stosowana jako wsparcie również w terapii traumy, stresu czy zaburzeń napięcia mięśniowego.

Terapia NeuroTaktylna to metoda wyjątkowa, ponieważ łączy naukowe podstawy neurofizjologii z praktyką opartą na empatii, obserwacji i zrozumieniu indywidualnych potrzeb pacjenta. Dotyk – najstarszy i najbardziej pierwotny sposób komunikacji – staje się tu narzędziem do przywracania równowagi w ciele i umyśle.

W świecie, który dostarcza coraz więcej bodźców i stresorów, delikatna i świadoma stymulacja zmysłu dotyku może przynieść ulgę, poczucie bezpieczeństwa i otworzyć nowe możliwości rozwojowe. To terapia, która działa głęboko – nie tylko na poziomie fizycznym, ale również emocjonalnym i społecznym.

Literatura: